In Roncevalles zonder te vallen
Door: Els en Toon Swinkels
Blijf op de hoogte en volg Els en Toon
28 Mei 2013 | Spanje, Roncesvalles
Lieve allemaal,
Bedankt weer voor jullie reacties. Een beetje aanmoediging hebben we wel nodig, want het weer blijft op een enkel oplevinkje na bar en boos! En ja ... we zijn in Roncesvalles en hebben dat rotrooster van vorig jaar op de foto gezet! De tocht over de col was identiek aan die van vorig jaar; non stop harde koude regen (We hadden geen keus, want gisteren werd er voor 3 dagen slecht weer voorspeld, dus een dagje langer in Saint Jean Pied de Port, het Valkenburg van de Pyreneeën, blijven was geen optie). Ik had er veel meer moeite mee dan vorig jaar, ook omdat ik het enorm spannend vond, maar dankzij de opbeurende woorden van Toon kon ik het volhouden.
Het einde was dit keer echter 100 x leuker. We kwamen om half 2 verkleumd tot op het bot en nat tot op ons vel in Roncesvalles aan en reden rechtstreeks naar hotel La Posada, reserveerden een kamer, lieten onze was heel luxe wassen en drogen, doken in een warm bad en hadden in de badkamer een feestmaal, onze lunch die we eigenlijk langs de kant van de weg hadden willen gebruiken.
Zoals Rob vast nog weet staat hier een computer en kan ik weer op internet.
Dadelijk gaan we ons pelgrimsmenu nuttigen en drinken een stevig glas wijn op de goede afloop.
En morgen gaan we er weer tegenaan, hoewel het nu nog stevig regent. Maar we zijn in Spanje! Olé!
De feiten:
Zondag 26 mei Dax-Larceveau 75.5 km.
Maandag 27 mei Larceveau-Saint Jean Pied le Port 20 km.
Dinsdag 28 mei Saint Jean-Roncevalles 29 km.
De details:
Zondag:
Vorig jaar begon in Dax een regenbui die 4 dagen zou duren en zou eindigen met mijn valpartij in Ronvevalles, Nu straalde de zon aan de hemel en waaide de wind uit het oosten. We waren dolgelukkig en er konden wat kleren uit. Op ons gemak bekeken we de Romaanse kerkjes onderweg en bewonderde ik opnieuw de prachtige mozaieken in de kerk van Sorde l´Abbaie die op de fundamenten van een Romeinse villa was gebouwd. We dronken er koffie op een terrasje in de zon. Even leek het net vakantie. Er kwamen steeds meer pittige klimmetjes, een goede oefening voor de col.
Het uitzicht was prachtig, de verontrustend besneeuwde Pyreneeën kwamen steeds dichterbij en we maakten veel foto´s om Rob en Louise te laten zien wat we vorig jaar gemist hadden.
In een klein kerkje schreef ik weer een wens in het gastenboek voor alle mensen die ik in gedachten meeneem op deze reis. We lunchten gewoon in het gras, niks bushokjes of andere saaie lunchplekken. In Saint Palais besloten we door te rijden in de hoop vroeg genoeg in Saint Jean te zijn voor de fietsenmaker, maar ik was zo moe dat we 20 km. voor de stad toch een hotelletje namen, nadat we eerst het kruis van Gibraltar waar 3 oude pelgrimswegen bij elkaar kwamen op de foto hadden gezet zonder regen!
Een heerlijke dag!
Maandag 23 mei
Wat een teleurstelling: de lucht was weer grauw en al snel viel er een druilerige regen. Hadden we de laatste weken nog slechts enkele pelgrims gezien, nu kwamen ze van alle kanten tevoorschijn, vooral wandelaars.
We buurtten volop, dat schoot dus niet op. De fietsenmaker kon de fietsen pas ´s midags maken; doorijden naar de col was er dus niet bij. Door het slechte weer hadden de remblokjes veel geleden en moesten vervangen worden. Hij gaf ons wel een overnachtingstip: een vrij smerige, veel te dure gite d´ etappe, maar dat ontdekten we pas toen we er zaten. We moesten er al om 8 uur weg zijn, mooi op tijd voor de col.In Saint Jean hadden we een deja vue: de regen viel bij bakken uit de hemel. Het wemelde in het stadje weer van de pelgrims en toeristen; er reed zelfs zo´ n stom treintje!
In de loop van de middag kwam de zon nog even door; dus toch nog een terrasje in de zon. De weersvoorspellingen stemden ons echter niet vrolijk. De col de Somport was afgesloten; de Ibanetapas was pas sinds enkele dagen weer open, zei men.
We aten weer bij Chez Dede, het stamtentje van onze lieve, stokoude gastheer van vorig jaar, jullie nog wel bekend, Rob en Louise. We informeerden naar hem; hij bleek een hartoperatie te hebben ondergaan en woonde nu tijdelijk in een rusthuis. De chambres d´hotes was dicht. De hele avond kwamen er hele horden pelgrims de stad binnen. We troffen er enkele in onze gite en ontbeten gezellig met ze, de volgende ochtend. Een Franse mevrouw die een beetje op de jonge Jet leek, zong het pelgrimslied voor ons.
Tot binnenkort.
Liefs,
Els en Toon
P.S. Het verslag van vorige week komt nog; aan foto´ s heb ik me niet meer gewaagd, maar ik ga het beslist nog een keer proberen.
Bedankt weer voor jullie reacties. Een beetje aanmoediging hebben we wel nodig, want het weer blijft op een enkel oplevinkje na bar en boos! En ja ... we zijn in Roncesvalles en hebben dat rotrooster van vorig jaar op de foto gezet! De tocht over de col was identiek aan die van vorig jaar; non stop harde koude regen (We hadden geen keus, want gisteren werd er voor 3 dagen slecht weer voorspeld, dus een dagje langer in Saint Jean Pied de Port, het Valkenburg van de Pyreneeën, blijven was geen optie). Ik had er veel meer moeite mee dan vorig jaar, ook omdat ik het enorm spannend vond, maar dankzij de opbeurende woorden van Toon kon ik het volhouden.
Het einde was dit keer echter 100 x leuker. We kwamen om half 2 verkleumd tot op het bot en nat tot op ons vel in Roncesvalles aan en reden rechtstreeks naar hotel La Posada, reserveerden een kamer, lieten onze was heel luxe wassen en drogen, doken in een warm bad en hadden in de badkamer een feestmaal, onze lunch die we eigenlijk langs de kant van de weg hadden willen gebruiken.
Zoals Rob vast nog weet staat hier een computer en kan ik weer op internet.
Dadelijk gaan we ons pelgrimsmenu nuttigen en drinken een stevig glas wijn op de goede afloop.
En morgen gaan we er weer tegenaan, hoewel het nu nog stevig regent. Maar we zijn in Spanje! Olé!
De feiten:
Zondag 26 mei Dax-Larceveau 75.5 km.
Maandag 27 mei Larceveau-Saint Jean Pied le Port 20 km.
Dinsdag 28 mei Saint Jean-Roncevalles 29 km.
De details:
Zondag:
Vorig jaar begon in Dax een regenbui die 4 dagen zou duren en zou eindigen met mijn valpartij in Ronvevalles, Nu straalde de zon aan de hemel en waaide de wind uit het oosten. We waren dolgelukkig en er konden wat kleren uit. Op ons gemak bekeken we de Romaanse kerkjes onderweg en bewonderde ik opnieuw de prachtige mozaieken in de kerk van Sorde l´Abbaie die op de fundamenten van een Romeinse villa was gebouwd. We dronken er koffie op een terrasje in de zon. Even leek het net vakantie. Er kwamen steeds meer pittige klimmetjes, een goede oefening voor de col.
Het uitzicht was prachtig, de verontrustend besneeuwde Pyreneeën kwamen steeds dichterbij en we maakten veel foto´s om Rob en Louise te laten zien wat we vorig jaar gemist hadden.
In een klein kerkje schreef ik weer een wens in het gastenboek voor alle mensen die ik in gedachten meeneem op deze reis. We lunchten gewoon in het gras, niks bushokjes of andere saaie lunchplekken. In Saint Palais besloten we door te rijden in de hoop vroeg genoeg in Saint Jean te zijn voor de fietsenmaker, maar ik was zo moe dat we 20 km. voor de stad toch een hotelletje namen, nadat we eerst het kruis van Gibraltar waar 3 oude pelgrimswegen bij elkaar kwamen op de foto hadden gezet zonder regen!
Een heerlijke dag!
Maandag 23 mei
Wat een teleurstelling: de lucht was weer grauw en al snel viel er een druilerige regen. Hadden we de laatste weken nog slechts enkele pelgrims gezien, nu kwamen ze van alle kanten tevoorschijn, vooral wandelaars.
We buurtten volop, dat schoot dus niet op. De fietsenmaker kon de fietsen pas ´s midags maken; doorijden naar de col was er dus niet bij. Door het slechte weer hadden de remblokjes veel geleden en moesten vervangen worden. Hij gaf ons wel een overnachtingstip: een vrij smerige, veel te dure gite d´ etappe, maar dat ontdekten we pas toen we er zaten. We moesten er al om 8 uur weg zijn, mooi op tijd voor de col.In Saint Jean hadden we een deja vue: de regen viel bij bakken uit de hemel. Het wemelde in het stadje weer van de pelgrims en toeristen; er reed zelfs zo´ n stom treintje!
In de loop van de middag kwam de zon nog even door; dus toch nog een terrasje in de zon. De weersvoorspellingen stemden ons echter niet vrolijk. De col de Somport was afgesloten; de Ibanetapas was pas sinds enkele dagen weer open, zei men.
We aten weer bij Chez Dede, het stamtentje van onze lieve, stokoude gastheer van vorig jaar, jullie nog wel bekend, Rob en Louise. We informeerden naar hem; hij bleek een hartoperatie te hebben ondergaan en woonde nu tijdelijk in een rusthuis. De chambres d´hotes was dicht. De hele avond kwamen er hele horden pelgrims de stad binnen. We troffen er enkele in onze gite en ontbeten gezellig met ze, de volgende ochtend. Een Franse mevrouw die een beetje op de jonge Jet leek, zong het pelgrimslied voor ons.
Tot binnenkort.
Liefs,
Els en Toon
P.S. Het verslag van vorige week komt nog; aan foto´ s heb ik me niet meer gewaagd, maar ik ga het beslist nog een keer proberen.
-
28 Mei 2013 - 19:03
Elly Van Dillen:
Hoi Els en Toon,
Gelukkig iets beter weer en dat rooster voorbei zonder pijn. Harstikke goed.
Ik bewonder jullie moed met zoveel regen.
Ik probeer een zonnetje te sturen,
Groetjes Elly -
28 Mei 2013 - 20:42
Rinie:
Gelukkig dat je dat stuk achter de rug hebt, nu kunnen jullie er met frisse (letterlijk) moed weer tegenaan
kuzzies -
28 Mei 2013 - 21:08
Anne-Mieke En Martin:
Lieve Els en Toon,
Dat jullie in drie weken helemaal in Spanje beland zijn met de fiets, dat vinden wij een ongelooflijke prestatie! En dan al helemaal met al dat slechte weer! We bewonderen jullie doorzettingsvermogen en de nimmer aflatende opbeurende woorden van Toon!
Vooral vinden we het fijn voor jou, Els, dat je revanche hebt kunnen/willen/durven nemen op Roncevalles!
Veel liefs,
M & A-M -
28 Mei 2013 - 21:47
Jacques En Tanja :
Geweldige prestatie. We zijn vol bewondering. Nog even en dan zijn jullie er.
Gr.
T&J -
28 Mei 2013 - 21:53
Ell Van Oort:
hoi toon en els, wat heerlijk dat je HET punt gepasseerd bent zonder ongelukken. maar dat het toch zo'n takkenweer blijft. ongelooflijk, en even ongelooflij vind ik k jullie uithoudingsvermogen.
wij vertrekken voor ons rondje ëlfstedentocht", maar ik durf nauwelijks nog te zeggen dat ik op zonning weer hoop. droog is al heel wat. dat wens ik jullie ook met het spaanse gedeelte van jullie tocht. houdoe, ell -
28 Mei 2013 - 23:31
Emmy En Ton:
Gefeliciteerd met deze mijlpaal, het overwinnen van de Pyreneeën en het idiote rooster. Nu genieten van de Spaanse cultuur, zeden en gewoonten. Neem je tijd, het is vakantie.
Wij zullen een kaarsje opsteken voor goed weer .
Heel veel succes, groeten uit Porto,
Emmy en Ton -
29 Mei 2013 - 00:45
Rob En Louise:
Hoi Els en Toon,
Fantastisch dat jullie Roncevalles hebben bereikt. Extra opgepast zeker bij het rooster ! Alleen een foto nemen en door naar de luxe van het hotel. Hartstikke goed: lekker warm, badderen, schone was én een computer. Jullie zijn nu wederom in Spanje en gaan nu voor de eindzege: Santiago.
Goh, ons manneke in een rusthuis !! Niet geheel onverwachts. Maar toch wel weer lekker gegeten in het leuke, knusse stammineeke.
De tocht over de col was dus evenals vorig jaar shit.
Nu gaat het voor de wind: als jullie de route onder Pamplona nemen, ga je kilometerslang aan het dalen, door de meest mooie natuur: rotsen en een kletterende rivier. Geniet ervan want het is bijzonder.
Probeer ook maar weer eens een pacheran, je weet wel die lekkere rode likeur! Ik heb er hier al heel lang naar gezocht maar kan hem niet vinden. Joep en Anneke gaan zondag met de caravan naar Spanje-Portugal: zij brengen voor mij een fles mee!
Els en Toon, wij zijn bijzonder trots op jullie, jullie die zoveel slecht weer hebben doorstaan. Dit moet een bijzondere, maar ook dierbare camino voor jullie zijn.
Buen Camino, Liefs, Louise en Rob -
29 Mei 2013 - 09:54
Dienke Van Kimmenade:
Hoi Els en Toon
Nu, dat geeft de burger moed. Zo ver gekomen al! Een enorme prestatie!
We duimen voor beter weer de komende tijd. Dat hebben jullie inmiddels wel verdiend!
Heel veel succes en geluk verder.
Dienke en Frans -
29 Mei 2013 - 09:54
Frans Hendriks:
Hoi Toon en Els,
Daar wordt een doorgewinterde fietser als ik zelfs een beetje stil van. Zoveel ontberingen te moeten en kunnen ondergaan...dan ben je toch een echte pelgrim.
Overigens heb ik vorige week een demente wandelaar overhoop gereden ( met mijn racefiets) en zit nu in de lappenmand.
Willen jullie voor mij en die man een gebedje doen in wanneer jullie in Santiago zijn aangekomen?
Groetjes Frans en Antoinette -
29 Mei 2013 - 10:25
Ineke:
niet meer vallen en op naar de oorbellenwinkel!!!!
liefs, Ineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
